Mια οικογενειακή ιστορία: H κλινική μελέτη – Πιλότος

 

Το δικό μου κουτί της Πανδώρας ανοίχτηκε στο τέλος Σεπτεμβρίου του 2018. 

Ο αδερφός μου, 47 ετών, διαγνώστηκε με σπάνιο προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονος, σταδίου IV,με μεταστάσεις στο συκώτι, οστά, μεσοθωράκιο, λεμφαδένες και εγκέφαλο.

 Η πρόσβαση στην Κλινική Μελέτη ήταν Η Ελπίδα

Η επαγγελματική του ιδιότητα αλλά και ο ίδιος απαιτούσαν άριστη φυσική κατάσταση και τρόπο ζωής. Το κάπνισμα, εννοείται ότι απαγορεύεται. Δεν έχει καπνίσει ποτέ στη ζωή του και απέφευγε συνειδητά χώρους καπνιζόντων. Φανατικός αντικαπνιστής… Όσο για την διατροφή, η διατροφή που συνιστούν όλοι οι γιατροί τόσο σε είδος όσο και στους χρόνους. Ύπνο νωρίς και ξύπνημα νωρίς. Χωρίς άγχος ή τουλάχιστον έχει μάθει να διαχειρίζεται την πίεση.

Σε όλη του την ενήλικη ζωή έκανε αναλυτικά και πλήρη ετήσια checkup για την κατάσταση της υγείας του. Όλα εκτός από ένα, για το οποίο μάθαμε μέσα από την περιπέτεια μας. 

Αξονική  Τομογραφία Θώρακος χαμηλής δόσης ακτινοβολίας. 

Εάν είχε γίνει, θα το είχαμε προλάβει.

Συζητήστε την εξέταση αυτή με τον οικογενειακό σας γιατρό.

 

Το προσδόκιμο ζωής με βάση τα στατιστικά στοιχεία του 2018 στην περίπτωση του, ήταν κάτι λιγότερο από 3 μήνες από την ανίχνευση αυτής  της κατάστασης. Δεν γινόταν κανένα χειρουργείο και οι θεραπείες ήταν η μόνη λύση και ελπίδα για την επέκταση της ζωής.

Δεν έγινε καμία είδους επέμβαση παρά μόνο η λήψη θεραπείας της Κλινικής Μελέτης που ενταχθήκαμε.

Γνώριζε και γνώριζα πλήρως όλη την πραγματική κατάσταση. Αφοσιωθήκαμε όλοι με όποιο κόστος. Όλη η οικογένεια του τον στήριξε από την πρώτη στιγμή και όλοι μαζί δράσαμε συντονισμένα σε κάθε κίνηση. Δύσκολος αγώνας και συνεχής. Από τον Ιανουάριο του 2021 η κατάσταση του έχει βελτιωθεί σημαντικά. 

Σήμερα βαδίζουμε στον τρίτο (3) χρόνο. 

Εργάζεται κανονικά. Συμμετέχει σε όλες τις προσωπικές και οικογενειακές του δραστηριότητες. Αθλείται καθημερινά και απολαμβάνει την ζωή του.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους όσους μας βοήθησαν με κάθε τρόπο. Όλοι μαζί, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, πρόσθεσαν τον δικό τους κρίκο στην αλυσίδα της ζωής του αδερφού μου. 

Και πραγματικά είναι πολλοί και το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ είναι πραγματικά λίγο.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον αδερφό μου. Με δίδαξε και συνεχίζει να με διδάσκει δύναμη και αξιοπρέπεια.

Τέλος και ξεχωριστά, θα ήθελα να ευχαριστήσω την ακούραστη, ΑΝΘΡΩΠΟ, γιατρό Κυρία Έλενα Λινάρδου.

Γιώργος Σ.